Bugün çok ani bir şekilde etamin işlemeye karar verdim.Gerekli yerler aranarak ( http://pekcokseyindefteri.blogspot.com ) ne nerden alınır öğrendim. Bu heyecanla yollara düştüm:) Nasıl araba kullandığımı hatırlamıyorum o kadar yani. Neyse, bulunduğumuz yerin pazarı olduğu için pek bi kalabalık. , Zaten bin tane işimiz var, ayrıldık eşimle, ben ilk dükkanda bulamadım, başka yere gittim, hem etamini istiyorum, hem de ilk defa yapacağımdan, ne kadar kullanacağımı bilmediğimden falan bahsediyorum. Eşim de geldi. biraz muhabbet oaradki karı ve kocayla. eşim de dalga geçiyor, yapsın bakalım becerebilecek mi falan diye. Hanım teyze de pek koruyucu: aaa yapar hanım kızımız(!) Beyamca da eşime anlatıyor: .......açılacak, devlet kredi veriyor, dükkan kirasına, ofis malzemelerine, mala yardım yapıyor, 2 sene sonra ödemeye başlıyorsunuz, vadesiz falan filan. Bir parça etamin alıyorum diye adamcağız bana dükkan açıyordu walla. Sevecen halkımız böyle işte, ben dükkan açsam, sana ket vursam(?) -olmaz ya işte- hiç umrunda değil. beni yüreklendircekler ya, hepsi bu:) Sonra rengarenk bi sürü ip aldım, hala bir örneğim yok ama olsun. Ben beni destekleyenlerin yüzünü kara çıkarmam, hallederim bu işi....